Nowi mieszkańcy zawitali do wrocławskiego zoo. W ogrodzie można podziwiać dzioborożce karbodziobe
Wrocławskie zoo otwiera nową ekspozycję przeznaczoną tylko dla ptaków, a konkretnie dzioborożców karbodziobych. Woliera zlokalizowana jest w starej części ogrodu, w narożniku od strony kanału Odry i ul. Wajdy (za Ptaszarnią). Ptaki mają do dyspozycji przestronny ogrzewany wybieg i kilkukrotnie od niego większą wolierę zewnętrzną.
Gdzie je znajdziemy?
Woliera dzioborożców karbodziobych znajduje się w starej zabytkowej części zoo, w pobliżu jego narożnika przy moście Zwierzynieckim. By tam dojść, z Ptaszarni należy kierować się na kładkę nad starorzeczem Odry. Zewnętrzny wybieg dzioborożców jest widoczny z daleka, a jego zaplecze ukaże się po dojściu do końca ścieżki.
Przy głównej witrynie ekspozycji wykonano drewniany podcień z belek podobnych do tych widocznych wokół pobliskiej Ptaszarni. Stanowi on zacienioną strefę służącą zarówno ptakom (by nie świeciło w nie słońce) i zwiedzającym (którzy lepiej mogą je zobaczyć). Docelowo konstrukcja będzie opleciona roślinami pnącymi. Imponująca jest woliera zewnętrzna, kilkukrotnie większa niż wnętrze. Ptaki mają do dyspozycji liczne pnie i gałęzie, z których opiekunowie złożyli przemyślane “konstrukcje”. Przestrzeń jest urozmaicona, co ma jak najlepiej imitować środowisko gęstych lasów równikowych, w jakich ptaki te występują w naturze.
Odpowiednie warunki zostały oddane także dzięki regulowanej temperaturze i wilgotności powietrza. Budynek posiada swój węzeł cieplny. Jest tam także część zapleczowa dla opiekunów wyposażona w monitoring. Wykonawcą inwestycji jest firma SOLIDO INVEST Sp. z o.o. z Wrocławia. Koszt budowy brutto wyniósł około 2 mln zł.
Występowanie i charakterystyka gatunku
Dzioborożce karbodziobe (Rhyticeros plicatus) występują głównie w Nowej Gwinei i na okolicznych wyspach. Ich polska nazwa wzięła się najpewniej od charakterystycznej dla dzioborożców narośli na dziobie, która u tego gatunku jest karbowana. Z wyglądu przypomina ona ogon homara.
U dzioborożców karbodziobych widoczny jest dymorfizm płciowy, czyli wyraźne różnice w wyglądzie osobników w zależności od płci. Samice są mniej kolorowe – upierzone głównie na czarno. Wyróżnia się u nich jedynie białe gardło i obwódki wokół oczu. Samce także posiadają białe gardło i obwódki wokół oczu, ale cała ich głowa i część piersi jest upierzona na rudo. Zarówno samce jak i samice mają karbowaną narośl na dziobie, która u młodych nie występuje od razu po wykluciu, a wykształca się z czasem
– mówi Robert Strasenburg, Kierownik Wydziału Ptaków wrocławskiego zoo.
Kłusownictwo
Szacuje się, że populacja dzioborożców karbodziobych w naturze maleje, między innymi ze względu na kłusownictwo i polowanie na nie dla sportu, mięsa i do przemytu za granicę. Nie są one zagrożone wyginięciem według Czerwonej Księgi Gatunków, jednak należy podkreślić, że ich populacja jest nieznana. Jest to związane ze specyfiką wyspy, jaką jest Nowa Gwinea. Występujące na dużym obszarze jej centrum górskie lasy deszczowe są niezbadane przez człowieka i z dużym prawdopodobieństwem kryją wiele jeszcze nieopisanych gatunków fauny i flory.
