Pszczoły Politechniki Wrocławskiej wyróżnione za „niestandardowe działania promocyjne”

Ulopolis to projekt naukowy, ale z dużym naciskiem na działania edukacyjne i popularyzatorskie. Odpowiadają za niego dr hab. Andrzej Szczurek, prof. uczelni i dr hab. inż. Monika Maciejewska, prof. uczelni z Wydziału Inżynierii Środowiska, we współpracy z fundacją Ambasada Pszczół i Wrocławskim Centrum Sieciowo-Superkomputerowym.

Na dachu budynku w kampusie Politechniki Wrocławskiej stanęły trzy ule wyposażone w system urządzeń pomiarowych – dzięki którym naukowcy pracują nad nowymi strategiami pozwalającymi walczyć ze zmniejszaniem się populacji pszczół.

Na stronie projektu można śledzić obraz z sześciu kamer zainstalowanych wewnątrz i na zewnątrz uli. Dla ciekawskich są też na bieżąco uzupełniane wyniki z pomiarów temperatury, wilgotności czy zanieczyszczeń w powietrzu. A najmłodsi znajdą tam „okołopszczele” gry, zabawy i krzyżówki.

Skala zainteresowania Ulopolis bardzo nas zaskoczyła, a jednocześnie ogromnie nas cieszy. Kiedy zaczęliśmy swoje działania, pytaliśmy – zwłaszcza młodzież – jakie jest ich pierwsze skojarzenie z pszczołą. Spodziewaliśmy się takich słów jak „miód” czy „ul”. Tymczasem najczęściej padało „użądlenie”. To niepokojący problem. Chcemy zmienić takie myślenie, bo nie możemy traktować zapylaczy jako wrogów. W końcu są związane z aż 75 proc. produkcji żywności. Musimy je wspierać i tworzyć dla nich jak najlepsze warunki, by nie wymierały

– mówił prof. Andrzej Szczurek.

Częścią Ulopolis jest również wielka całoroczna rabata z różnymi gatunkami roślin, które dla zapylaczy są źródłem pyłku i nektaru. Tworzy ją 38 gatunków bylin i kilka ozdobnych traw. Rabata ma nie tylko służyć pszczołom, ale także zwracać uwagę na problem doboru szaty roślinnej w środowisku miejskim.

Więcej informacji na temat Ulopolis znajdziecie tutaj.