Uniwersytet Medyczny we Wrocławiu stworzy Regionalne Centrum Medycyny Cyfrowej

Grant przyczyni się do rozwoju dwóch ważnych obszarów klinicznych

To pierwszy krok w kierunku szerokiego zaimplementowania medycyny cyfrowej. Koncentrujemy się na interdyscyplinarności i tworząc projekt RCMC, zbudowaliśmy interdyscyplinarny zespół, który pozwolił na stworzenie idei RCMC

– wyjaśnia dr Agnieszka Matera-Witkiewicz, koordynatorka projektu.

Planujemy zaproponować działania do dwóch ważnych obszarów klinicznych. W naszym projekcie planujemy wykazać korzyści z wdrożenia medycyny cyfrowej w obszarze: chorób rzadkich (które dotyczą mniejszych populacji pacjentów) oraz chorób sercowo naczyniowych (szczególnie wśród pacjentów z niewydolnością serca (NS), gdzie dysponujemy dużą populacją chorych, których źródłem mogą być zarówno ośrodki wrocławskie jak i ośrodki z całego regionu)

– dodaje.

Gromadzenie danych obejmie źródła takie jak: system informatyczny Uniwersyteckiego Centrum Wsparcia Badań Klinicznych, system szpitalny z współpracującego z UMW Uniwersyteckiego Szpitala Klinicznego (USK), system informatyczny Biobanku UMW oraz inne źródła. Są to np. regionalne sieci współpracy naukowej w obszarze kardiologii, krajowe sieci chorób rzadkich. W tym wrodzonych chorób metabolicznych i cukrzycy typu I czy też dane źródłowe z aparatury medycznej wykorzystywanej w USK i/lub UCWBK).

Obecnie, w chorobach rzadkich obszarami problematycznymi są m.in. trudności diagnostyczne oraz brak koordynacji działań medycznych z uwzględnieniem niskiej częstości występowania poszczególnych chorób rzadkich w populacji oraz dużej ilości danych genotypowo-klinicznych obejmujących specyfikę chorób rzadkich.

Stąd w tym obszarze planujemy zidentyfikować obszary diagnostyczne, które można udoskonalić poprzez zastosowanie innowacyjnych narzędzi analitycznych konsolidujących różnorodne dane biologiczne, kliniczne i środowiskowe oraz algorytmy, które wskażą ważne korelacje (np. genomowo-środowiskowe, diagnostyczno-społeczne czy diagnostyczno-ekonomiczne), celem realnego usprawnienia procesu diagnostycznego, co wpłynie na ustalenie właściwej terapii i poprawę jakości życia pacjentów

– dodaje dr Matera-Witkiewicz.

We współczesnej kardiologii wyzwaniem będzie efektywne i jak najbardziej precyzyjne personalizowanie terapii, oparte o wyłanianie podgrup pacjentów o podobnym profilu klinicznym oraz o predykcję w zakresie hospitalizacji i zgonów, co umożliwi identyfikację chorych wymagających najpilniejszych interwencji.

Stąd też w obszarze kardiologicznym planujemy testować i implementować algorytmy grupujące, predykcyjne i klasyfikujące. Oba modele będą wspierane przez obszar patomorfologii, radiologii oraz biobankowania w standardzie omics grade (w tym sekwencjonowania/analiz omicznych) zarówno jako narzędzi, które będą również generatorami danych i informacji dla RCMC jak i jako obszarów, które też można udoskonalić (np. przyspieszając analizę danych obrazowych)

– dodaje.

Projekt RCMC pozwoli na zebranie w jednym miejscu informacji z systemów laboratoryjnych, patomorfologicznych, radiologicznych, szpitalnych. Za sprawą tych danych oraz wytworzonych prac naukowych, będziemy w stanie poprawić skuteczność leczenia pacjentów, a także zdecydowanie wpłyniemy na proces edukacyjny personelu medycznego

– mówi Marcin Drozd, dyrektor Uniwersyteckiego Szpitala Klinicznego we Wrocławiu.

Ponadto planujemy opracowywać algorytmy predykcyjne, które będą wykorzystane do przewidywania ryzyka powikłań lub zdarzeń pilnych, takich jak hospitalizacje czy zgon pacjenta. Wszystko to z zachowaniem poufności danych osobowych

– dodaje.